Η ευτυχία ως αναβάθμιση ζωής

Σε μία κοινωνία γεμάτη ποικίλες ανισότητες και ποικίλες ανοποιότητες γεννιέται το ερώτημα: Υπάρχει ευτυχία; Σε μια κοινωνία με ανασφάλειες, άγχη και φοβίες του μέλλοντος και όπου επικρατεί ένα συγκεκριμένο καθεστώς σκέψης που αποτελείται από ανταγωνισμούς, εξαρτήσεις οι οποίες αλλάζουν μορφές σύμφωνα με τους εκάστοτε τομείς και τροποποιούνται ακολουθώντας τις εσωτερικές κατώτερες ποιότητες υπηρετώντας μόνο εξωτερικά κίνητρα, το ερώτημα είναι: Υπάρχει η δυνατότητα ευτυχίας;

Γιατί, το να είναι κανείς βολεμένος με πλήρως καλυμμένες τις ανάγκες του ή βολεμένος στο ανικανοποίητό του δεν σημαίνει ότι είναι ευτυχισμένος.

Τι είναι άραγε ευτυχία;

Στο σημείο αυτό, είναι χρήσιμο να ανατρέξουμε στην ετυμολογία της λέξης, διότι η κατανόηση που απορρέει από το νόημα της ανάλυσης της λέξης, καθορίζει την άποψη και διευκολύνει στο ευκολότερο συμπέρασμα.

Η λέξη ΕΥΤΥΧΙΑ αποτελείται από 2 σύνθετα : το επίρρημα «ευ» και το ουσιαστικό «τύχη». Το «ευ» δηλώνει το πολύ καλό, το άρτιο, το «ανοιχτό». Το «τύχη» προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα «τεύχω» που σημαίνει κάνω, φτιάχνω. Μεγάλο εύρημα η λέξη «Ευτυχία»! Ξεκάθαρα μας εξηγεί τη δημιουργία του πολύ καλού˙ μια συναισθηματική κατάσταση, ανάλογης φύσης που δημιουργείται -φτιάχνεται μέσα μας και επεκτείνεται προ τα έξω. Οι άνθρωποι με τις τόσες εξωτερικές υποχρεώσεις και με την ξέφρενη προσπάθεια κάλυψης των αναγκών συχνά ξεχνούν την ύπαρξη της ευτυχίας. Ξεχνούν να ενεργοποιήσουν την αυθύπαρκτη αυτή κατάσταση. Γιατί η ευτυχία είναι μια αυθύπαρκτη συναισθηματική κατάσταση αλλά κατέληξε να υπάρχει «εν δυνάμει» διότι μπλοκάρεται από την εξάρτηση της προσοχής σε εξωτερικά θέματα. Επομένως, εμποδίζεται η αξιολόγηση της εσωτερικής δομής και δυνατότητάς της. Αυτό έχει θεωρηθεί φυσιολογικό. Θεωρείται, δηλαδή, φυσιολογικό, πάντα να υπάρχει ένα εξωτερικό ερέθισμαπου το αποτέλεσμά του θα καθορίσει την ευτυχία. Αλλά στις περιπτώσεις αυτές, εκείνο που επιφέρει το καλό αποτέλεσμα είναι μια προσωρινή χαρά η οποία σύντομα ξεθυμαίνει και αντικαθιστάται από ένα καινούριο ερέθισμα και μια νέα προσπάθεια με άγνωστα αποτελέσματα κάθε φορά. Γιατί, αν και η χαρά και η ευθυμία είναι συστατικά της ευτυχίας, η ίδια η ζωή αποδεικνύει ότι είναι προσωρινά.

Το να μπορεί να βιωθεί η ευτυχία δεν πρέπει να προέρχεται από κανενός είδους εξωτερική επίδραση ή αποτέλεσμα.

Η ευτυχία προϋποθέτει την απόδραση, την έξοδο από όλων των ειδών τις ανασφάλειες, τις φοβίες, τους θυμούς, τα αισθήματα αδικίας, τις γκρίνιες και γενικά από όλα τα βλαβερά συναισθήματα.

Το απόλυτο αίσθημα ελευθερίας έχει άμεση σχέση με τον απεξαρτημένο από επιδράσεις άνθρωπο -και είναι προϊόν της ευτυχίας του. Ο άνθρωπος που υπάγεται στην κατηγορία των εξαρτήσεων και της αγωνιώδους προσπάθειας είναι ο ρομποτικός άνθρωπος και αδυνατεί να νιώσει ευτυχισμένος. Ο άνθρωπος που ενδιαφέρεται μόνο για τα προσωπικά του κεκτημένα είναι ο ρομποτικός άνθρωπος και είναι ανήμπορος να νιώσει ευτυχισμένος. Οποιαδήποτε είδους υπερτίμησης ή υποτίμησης εσωτερικής δικής του ή εξωτερικής του ανθρώπου τον καθιστούν ανίκανο να βιώσει ευτυχία.

Η δυνατότητα της ευτυχίας κερδίζεται μέσα από την αλληλεγγύη και την προσφορά. Κερδίζεται με την αποφυγή της επιβολής, την καθιέρωση της δικαιοσύνης μεταξύ των σχέσεων, την υγιή αλληλεπίδραση, την αποφυγή της αφαίρεσης οποιουδήποτε δικαιώματος για ελευθερία και οποιαδήποτε μορφή «φόνου» προς προσωπικό όφελος. Κερδίζεται με την μεταβίβαση του υγιούς νου στην καρδιά...

Την μεταβίβαση του υγιούς νου στην καρδιά και το αντίθετο, αφαιρούν όλα τα εμπόδια. Αυτός είναι ο Συνειδητοποιημένος άνθρωπος, που στόχο έχει να μεταφέρει την ηθική και πρακτική του υποστήριξη στον συνάνθρωπο. Αυτός είναι ο Πνευματικός Άνθρωπος. Διότι η Ευτυχία είναι μια περιοχή του Πνεύματος -του Θεού. Η μοναδικότητα της Ευτυχίας κατοικεί στην Πνευματική περιοχή και όλοι οι «κάτοικοί» της στόχο έχουν να μεταβιβάσουν τη δική τους εμπιστοσύνη, έτσι ώστε να παραχθεί μια αλυσίδα ίδιων ιδεωδών.

Στην κατάσταση αυτή όλα τα κύτταρα του σώματος και της ενέργειας που τα περιβάλλει αρχίζουν να αναπνέουν. Όλα εφησυχάζουν, ηρεμούν, τονώνονται. Διευρύνεται η ψυχή, η οποία αγγίζει την παρυφή της Πνευματικότητας. Υπάρχει μια μαγευτική Πληρότητα που τίποτε άλλο στον κόσμο δεν μπορεί να την δώσει. Θα μπορούσαμε να περιγράψουμε την ευτυχία σαν μια εύφορη πεδιάδα, απεριόριστης έκτασης, με πολύχρωμη, γυαλιστερή, αιωνόβια βλάστηση, λουσμένη στις ηλιακές ακτίνες μόνιμα.

Κ.Σ.