Σαν μια καρδιά...
Αν ο κόσμος μας ήταν τέλειος, δεν θα υπήρχαν σκοτεινές επιθέσεις προς το φως και ότι το εκπροσωπεί. Βέβαια τότε μάλλον δεν θα υπήρχε αυτός ο κόσμος, θα είχε εκπληρώσει τον λόγο ύπαρξης του.
Όπως εναλλάσσεται το φως με το σκοτάδι, η μέρα με τη νύχτα, έτσι σε έναν αέναο χορό οι δυνάμεις της ύλης και διαχωρισμού προσπαθούν να υπερισχύσουν, ενώ οι δυνάμεις του φωτός αγωνίζονται για το κοινό καλό. Στους κύκλους της ιστορίας αυτή η μάχη μοιάζει σαν μια ανάσα, με εισπνοή και εκπνοή, που θα συνεχίζεται όσο θα βρισκόμαστε στην εκδηλωμένη πραγματικότητα μας.
Όταν συνειδητοποιεί κανείς αυτή τη μάχη, και πολύ περισσότερο όταν βρίσκεται σε άνοδο το σκοτάδι, όπως στις μέρες μας, είναι φυσικό να νιώθει φόβο, αγωνία, να χάνει το κουράγιο και την ελπίδα του. Και τότε είναι που χρειάζεται όσο ποτέ να θυμόμαστε ότι υπάρχει μόνο ένας τρόπος να αντιμετωπίσουμε το σκοτάδι και τη διάλυση: η ενότητα.
Όσο ζούμε χωριστά, σαν διαφοροποιημένα όντα, που το καθένα νοιάζεται για το δικό του συμφέρον, τόσο περισσότερο το σκοτάδι γιγαντώνεται. Είναι μόνο οι στιγμές της ένωσης μας που μπορούν να ανακόψουν αυτή τη φαινομενική δύναμη του.Κι αυτό ισχύει φυσικά για την ανθρωπότητα ολόκληρη, όπου η ενότητα των ανθρώπων που αντιλαμβάνονται και επιζητούν το Φως, είναι η μόνη επιλογή.
Αλλά το ίδιο ισχύει και σε μικρότερες κλίμακες. Ακόμα και σε μια μικρή ομάδα το σκοτάδι μπορεί να χτυπήσει τις πύλες μας με πολλούς τρόπους. Με αρνητικά συναισθήματα που δημιουργούνται ή μεταφέρονται εντός της ομάδας, θυμούς, ζήλιες, ανταγωνισμούς κλπ... Με συγκρούσεις που δεν λύνονται ή δεν εκφράζονται.... Με αρνητική κριτική του ενός για τον άλλον... Με φόβους και αμφιβολίες που δεν διατυπώνονται και μεγαλώνουν ανεξέλεγκτα....
Η απάντηση σε όλα αυτά, για να μπορούμε να συνεχίζουμε να προχωράμε σαν μια καρδιά, είναι μία: ας θρέψουμε την ενότητα. Ας την ενισχύσουμε με κάθε τρόπο. Ακόμα και την δύσκολη ώρα της σύγκρουσης ή του πανικού. Ας καλέσουμε το φως στη καρδιά μας, κι αυτό θα απλωθεί σε όλη την ομάδα, σε όλο τον κόσμο...
Ας μη περιμένουμε κάποιος άλλος να το κάνει για μας. Ας γίνουμε εμείς η πηγή του. Εμείς, ο χτύπος της Μίας καρδιάς.